Konuşma dilinde: Poor you :(

karşılamıyor yav.. o sözcüğün tatlılığını karşılayabilecek bir şey yok mu? i can not dare angry with you dedim şimdilik

O da fena bir çeviri olmamış.

i can not dare angry with you

burada fiil yok :)

oh pity...

belki.

can not değil cannot daha doğru. Ya da direkt can't

o çeviri de pek olmamış sanki,
I can't dare to be angry with you.

sana kıyamam anlamı da çıkmıyor bence bundan. Dare biraz daha korkmak ve cesaretle alakalı gibi.

poor you +1 tam sana kıyamam olmasa da ah yazık gibi.
daha iyi bir şey de aklıma gelmiyor.

edit: düşündüm de I can't be angry with you, yine karşılamasa da meramı anlatabilir.

oh dear :((

Diyemezsin dostum. Başka bir cümle kur onu çevirelim.
Bazı cümleler cidden çevrilmez, bence kıyamam da onlardan biri.

Helga tavlamaya çalışıp Almanca gruplarına dadanan kekolar geldi aklıma :D
"ben sana gül demem gülün ömrü az olur Almanca yazarmısınız tşk"

I can't have the heart to harm you, demişler forumlarda.

Awwww diyince cozuluyo bence.

oh dear :(( +1 bence de

Ben de awwww derim, çok da duygulanmışsam arkasına you're too precious eklerim.

neyin üzerine söyleyeceksiniz?

bu işin preminyumu taçtır.

Bende özdilek var, 12 senedir kullanıyorum, hala sapasağlam. Tavsiye ederim.

4-5 sene önce migros'tan almıştım. benim hoşuma gitti. ben de yumuş yumuş, su çekmeyen bornoz, havlu sevmiyorum. o yüzden bunu severek kullanıyorum. ama hala satılıyor mu bilmiyorum.

Özdilek.

özdilek

+10 yıl önce Özdilek'ten bir bornoz almıştım. Şu anda bornozun renginden ve kadife havlu olmasından nefret ediyorum ama eskimiyor meret.

Cevap değil ama belki iç rahatlatıcı olur. Fransa için evet işaretlemiştim o soruyu, tarih ve başvuru ülkesi filan vererek. Yine aldılar parmak izimi. Hatta bundan çok kısa süre sonra başka bir ülkenin Schengen başvurusunda yine evet dedim yine aldılar.
O nedele hiç kafayı yormadan hayır deyip geçmek en temizi gibi geldi bana.

Geçen sene (veya daha önce) aldığın vizenin üzerinde VIS ibaresi varsa parmak izi almışlardır.

bildiğim kadarıyla schengen'de 2014'ten sonra parmak izi uygulamasına geçildi. geçen yaz aldıysanız parmak izi vermek zorundaydınız yani. alınmış olması gerek.

geçen sene aldıysan parmak izi vermişsindir muhakkak

@pati +1, vis ibaresine bakın en son vizede. 5 yıl süre ile parmak izi vermenize gerek yok.

Fransa benden 3 kere parmak izi aldı. Soruya vereceğiniz cevabın onlar için bir önemi yok.

2 kere Fransa'dan, sonra 2 kere Hollanda'dan aldım. Sadece ilk kez Fransa'dan alırken parmak izi verdim, sonra bir daha vermedim. Ancak formlara parmak izi alınan tarihi fln hep doğru girdim. İlk tarih 2015 yılı.

Cevap olarak,parmak izi verdiğinizi hatırlamıyorsanız hayır diyin, tekrar verirsiniz.

şimdi pasaporta baktım, ilk schengen vizemin (fransa) üzerinde VIS yazıyor.

gel gelelim, sonrakilerin hiç birinde (yeniden fransa, italya, ispanya) yazmıyor. halbuki sonrakilerin hepsinde de parmak izi verdim :-)

yani siz her türlü verin parmak izini de sorun yaşamayın yok yere.

assimil

Grammaire progressive/Vocabulaire progressif du français serisinin pek faydasını görmüştüm öğrenirken. Direkt Fransız yayınevlerinin çıkardığı kitaplara bakın. Euro uçmasa gidin Efy'den alın diyorum da şu anda değmez.

Tahsin Saraç dışındaki sözlükler berbattı; onun da Tr-Fr kısmı yok tabii :) Şimdi daha düzgün sözlükler çıktıysa bilemem.

Bir de Fransızca'ya günlük hayatta hiç maruz kalmadığımız için en azından Fransızca müzik dinlemeye falan başlayabilirsiniz. O kulak dolgunluğu zor yakalanıyor.

gayet normal bunlar. arkadaşların akademiyle pek alakaları olmadığı için abartıyorlar olayı.

Kesinlikle hocaların/bölümlerin akademik personel alımlarda daha fazla özerkliğe sahip olmalarını savunuyorum. Belli temel kriterler ancak kurum (YÖK değil, üniversite/enstitü) tarafından belli kaliteyi, standartları korumak adına talep edilebilir. Ancak bunlar da genel geçer kriterlerdir (dil becerileri mesela).

Bölümler/hocalar da doğrudan birisini alabilmelidirler de, ilan açıp başvuranlardan kendileri özgürce seçebilmelidirler de. Ama ipin koptuğu nokta buradaki kriterler. Burada kriter olarak hocanın rahatça kendi işlerini kitleyebileceği, bölüm içi savaşlarda kendisinin neferi olarak çalışabilecek, mobbinge ses etmeyecek kişi araması ya da sadece politik görüşü, eş dost hatrını gözetmesi gibi durumlar olmamalıdır.
İşte işin özü bu yozlaşmışlığın akademide rutin haline gelmiş olması. Bunun önüne geçmek için de ne yasa ne kural ne sınav koyarsanız koyun ahlaksızlık en derinlere çoktan nüfuz etmiş olduğundan bir şekilde o kuralların etrafını dolanıp aynı boku yiyebiliyorlar.

ales akademik bilgiyi ölçen bir sınav değil. Türkçe matematikte fullemek çok iyi bir akademisyen olunabilecek anlamına gelmiyor. Sıkıntı ales'in bir kriter olarak var olması. Ales kalksa kimse çalışmasa emek vermese daha anlamlı değerlendirme olur.

naif hayvan + 1

Universite ozerkliginden hicbir kosulda taviz verilemez. KPSS ile atanamayan, devlete kapagi atmak icin ALES kasiyor. Universite sisteminden haberi olmayan insanlar, "merkezi sinav gelsin, universitenin bir soz hakki olmasin" istiyor. Diger yandan ozerklik taninan hocalar da gercekten calisacak insan yerine canta tasitacak insan ariyorlar. Durum boyle olunca da iki ucu boklu oluyor. Her sey en basindan kokmus vaziyette.

@cosmic asistan ile araştırma yapacak kişi aynı değil mi? bilmediğim için soruyorum. sonuçta asistan hocaya araştırmalarında yardım edecek kişi değil mi?

bu "ama hoca kendi istediği öğrenci ile çalışmalı" kafası büyüp siyasal iktidara gelince "ama akrabasıyla, hemşeriysiyle çalışması gayet normal, niye tanımadığı insanlarla çalışsın" oluyor.

ikincisine şiddetle itiraz edenler birincisini normal sayıyor.

sistem tamamen yanlış olduğu için çıkıyor sorunlar. her hocaya bütçe ver hem araştırma hem asistan için ve her yıl sonu verdiği akademik ürüne göre bütçeyi artır, azalt ya da kaldır. o zaman kimse gerizekalı akrabalarını dolduramaz.

şimdiki sistemde adam yanına asistan değil devlet memuru kadrosuna adam sokuyor.

Çare test usulü merkezi sınavlar olamaz, bu çok açık. Üniversiteler akademik personellerini seçme konusunda özerk olmalı. Kendini ifade etme becerisi sıfır olan bir insan bu testlerden çok yüksek puan alabilir; bana böyle birisi asistan olarak "atansa" kendimi camdan atardım. Ya da apartman üniversitelerinde veya son yıllarda "her ile bir üniversite" programı kapsamında kurulan üniversitelerden mezun olan birinin sonradan test çözerek Türkiye'nin önde gelen üniversitelerine asistan olması saçma olur. Asistanı alacak üniversite tarafından belli not ortalaması, dil bilme şartı (ki YDS'yi falan geçiniz; dil bilgisi ölçme konusu apayrı bir tartışma) aranır; adaylar arasından en parlak olan ve gelecek vaat edeni ise alınır. Adayın alanının temel kavramlarına hakim olup olmadığına ve anabilim dalının beklentilerini karşılayıp karşılamayacağına bakılmalıdır. Üniversiteden mezun olup da temel bilgileri bilmeyen o kadar çok kişi var ki; ben o nedenle asistan alımı sınavlarında şöyle bir genel tartım yapacak bir sınavın olması taraftarıyım. Zaten hayatın olağan akışında da ya hoca bir öğrencisini beğenir ve onun asistan alınması için ilan çıkartır (ki mülakatlarda 0 verilen durumlardan biri budur; bu ihtimalde bile daha iyi bir aday çıkarsa ilana çıkılmasına sebep olan öğrenciye güle güle denebilir. "yiaa x hoca beni asistan alacak" diye yayıp ortada kalan tiplere içten içe gülüyorum bazen), ya da gerçekten o anabilim dalında bir asistana ihtiyaç vardır ve gelen en iyi adayı almak üzere ilana çıkılır. Bu ikinci ihtimalde hocaların başvuranlardan hiçbirini beğenmeyip kimseyi almadığını bile gördüm.

Şu anda akrabası/çok sağlam torpili olmayan asistan olamıyor diye bir paranoya oluştu sürekli basına yansıyan haberlerden. Ama bu demek değil ki herkesin babası anabilim dalı başkanı. Evet, akademinin kapısından bile girecek nitelikte olmayan eşi dostu üniversitesine alan çapsız profesör kaynıyor ortalık; ama bu adamların profesör olmasına izin veren sistemde bir sorun var. Ve eminim ki üniversitelere sıfır seçme şansı verilse dahi bunlar bir yolunu bulup yine akrabalarını aldırırlar. Bu tip bir insanın gelinini asistan alması üzerine falan asla oraya girmek benim hakkımdı diye dava açmaya kalkmazdım; aksine ucuz yırttım derdim. Böyle bir insanla yıllarca beraber çalışmak ne kadar korkunç olur düşünsenize.

iş içinse söyle veirirler büyük ihtimalle

turistik amacliydi acikcasi.

verirler. 12 şubatta biten vizeni de görecekleri için 13 şubat tarihli vizen gelir.

Başlangıç tarihini size vizeyi verdikleri gün olarak da yazıyorlar. Seyahatinizi direkt yeni vizenize dayanarak yaparsınız.

hatırlayamadım :(

bunyemin ironisi mi desem kucuk bi hediyesi mi desem bilmiyorum ama, ne zaman stresli, kotu bi donemden geciyor olsam gulme krizlerim baslar. guldugum seyler oyle komik de olmaz genelde. ama enerjimi tuketene kadar oyle cok gulerim ki gorenler agliyorum zanneder. gecenlerde krizimi tetikleyen buydu mesela :( twitter.com

yilbasinda annem babam gelmişti ve abimlere gidip oyun oynamistik. kulaga yüksek sesle müzik calan bir kulaklık takip karşındaki de kelimeyi söyleyip dudak okumaya calisiyordu ve asiri yarıldık isin icine anne ve baba girince cok komik olmustu.

birkaç hafta önce, müdürümün yaptığı bir şeye öyle gülmüştüm.

Hatırlamıyorum. Ota boka gülerim canım isteyince ama şöyle düşman çatlatan, yanaklarımı ağrıtan şekilde gülmedim hiç son birkaç senedir.

1 saat önce

fıytfıyta gülmüştüm.

Çocukken.

2 saat önce. Arkadasimin erkek arkadaşindan ayrilma gerekcesine güldüm.

Kız gecenin bir saati yolda kaliyor arabasi bozulduğu icin. Sevgilisini ariyor gelip beni alabilir misin diye, çocuk da " Askim keratin bakima geldim hani 2 hafta önce Brezilya fönü çektirmiştim ya bugün de bakimini yaptirmam lazim yoksa tutmayacak sen bekle 1-2 saate gelirim." demiş.

Geçen ay bill burr'ü canlı izledim. Orda güldüm. Ciğerim patlayacak falan sandım hatta.

Annemle babam genel kültür yarışması yapıyoruz bu gruba bazen yengeler ve dayilar da ekleniyor. Yaş grubu 50 üstü olduğu için ben baya eğleniyorum ailemle. Bu yarışmayı da ara ara yapıyoruz en çok ona eğlendim son zamanlarda.

bir ay olmadı. ev arkadaşım, aynı zamanda en yakın arkadaşım. ikimiz de o kadar gevezeyiz, birbirimizle o kadar çok konuşuyoruz ki bazen sadece oturma odasında konuşarak 6-7 saat geçiriyoruz. akşam 9'da oturuyoruz, kağıt oynayalım şunu yapalım bunu yapalım derken bir bakıyoruz sabah 5'i bulmuşuz, fırına gidip simit falan alıyoruz o zaman da. bu tarz kafa dengi bir adamın olması güzel. "inside joke"lar sayesinde en saçma şeyde bile deli gibi gülebiliyoruz çoğunlukla.

bu arkadaşım inanılmaz şefik subaşı taklidi yapıyor mesela. "bunun yüzünden tam üç sefer intihara kalkıştım" dediği zaman temiz 10 dakika gülüyorum, şaşmaz. bu tarz şeyler. böyle olunca gülünüyor yani. yakın zamanda gülmekten nefessiz kaldığımı hatırlıyorum ama konu neydi, onu hatırlamıyorum hiç.

Geçen hafta bir devlet dairesinde memur komik bir şey söyledi, ortam uygun olmadığı için layığıyla gülemedim fakat sonra arkadaşlarıma anlatırken hakkını verdim :) Şimdi yazarsam komik olmayabilir.

Az önce aaaaaaahahaha

yılbaşında sanırım. kafası güzel olan arkadaş grubuna sonradan, absürt bir şekilde dahil olan ve daha önce tanımadığım bir komşunun karısıyla neden çocuk yapamadığı üzerine yaptığımız konuşmaya güldüm.
bunu kaydetmiş bizden biri, ertesi gün ayık kafayla izleyince baya gülmüştüm. gecenin 3'ünde "garı ariyü" diye aramızdan kalkıp giden cengiz abi görse o da gülerdi, sonra da muhtemelen ufak bir namus cinayetiyle beni ortadan kaldırırdı.

Yazmaya çalıştım ama sildim. Komik olmadı hiç. Ama bir dostumla bende şöyle bir sey oluyor, komiklik bir notkada başlıyor ve bu zincirleme seklinde devam ediyor, sahiden bir o bir ben karnım agrıyana kadar gülüyoruz. 2 gün önce falandı sanırım. Altıma yapacağım sandım, kapının yanına gidip yere çömeldim. Gercekten. artık salarsam da buraya salayım diye. Nesyseki yapmadım. (*-*)

Hiç beklemediğim bir anda şu videoyu görüp güldüm birkaç gün önce. Bir de vakit geceyarısını geçmişti, resmen ağzımı kapattım konu komşu duymasın diye. Komik de değil sanki o kadar ama güleceğim varmış: www.youtube.com

Sık gülen biriyim, kahkaha dahil. Ama karnımı gerçekten tuta tuta güldüğüm zaman 8 sene önce hamileyken 7 kocalı hürmüz'e gitmiştim. Ertesi hafta da doğdu zaten bebecik.

Yds isn't İngilizce, rahat ol :)
Tek cümle İngilizce konuşmayıp o sınavdan 90 çakanlar var sadece taktik ve kelime çalışarak. O kelimeyi de ezberlemiyor bile. Gerçekten bilip o puanı alan da vardır illa ancak yds amaçlı kurslarda bile böyle eğitim veriliyor :)

Konu çalışma, direkt çıkmış sorulara aban. Yds okuduğunu anlamaya yönelik bir sınav. Bir de kıyıda köşede kalmış belli başlı kelimeleri ezberlemek gerekiyor. Onlar da zaten çıkmışları çözünce oturuyor.

İngiliz dili ve edebiyatı mezunuyum. İngilizce hazırlık yılından bile muaftım. Epeydir işim gücüm İngilizce. Konuşma, yazma ve kelime dağarcığı açısından İngilizce düzeyim çok iyi. Üniversite düzeyinde ders verdim. Gramer falan zaten öğrettiğim şeyler... ancak... 2 kere girdiğim Yds'den aldığım en yüksek puan 90. O lanet paragraf soruları bitiriyor beni. Uzunlukları zaten sıkıntı, şıkları ayrıyeten çeldirici.

Yds zaten kafa karıştırmak için dizayn edilmiş bir sınav, o yüzden çok kafayı takma derim.

demek ki bilmiyormuşsun. ingilizce simple present tense den ve 200 kelimeden ibaret değil. en az 90 alman lazım ki ingilizce her türlü yazıyı ve karmaşık cümleyi anlayabiliyorum diyebilesin.

Rahat ol bizim yrd doç (ing. Ed.) bile 90 alıyor o sınavdan

Okuduğumu anlarım, bir miktar da duyduğumu. Ama kendim pek düzgün cümleler kuramam. Yds puanım 80. Dili konuşabilmekle falan alakası yok bu sınavın. Hatta formül gibi şeyler bile ezberletirler kurslara gitsen. X kalıbından sonra y gelir/gelmez gibi.

Sen normalde né yapıyorduysan ona devam et, sınavı ingilizce gibi düşünme. Sadece kelime dağarcığına katkısı olmuş olur. Ayrıca internette gördüğün bin kelime falan gibi şeyler işine yaramaz, bağlaç çalış bol bol.

İki eski sınav çözüp soru tiplerini görseniz yeter; zaten dili biliyorsanız hangi cümlenin yanlış, hangi cümlenin doğru olduğunu anlarsınız. Sınavın geri kalanı ise okuyup anlama yeteneğinize bağlı, ÖSS'de çözdüğümüz Türkçe testlerinden çok da farklı değil. Nasıl ki paragraf sorularında yanlışımız çıkıyordu, bunda da çıkabilir; kafanıza takmayın. İngilizce konuşabilen birinin orada çıkan kelimelerin anlamını bilmeme ihtimalinin olmadığını düşünüyorum.

Ben hiç çalışmadan 92 aldım. Bir tane deneme bile çözmedim. İlk defa sınavda gördüm nasıl bir şey olduğunu. Dili biliyorsan yaparsın. Okuduğunu anlıyor musun diye bakıyorlar. Benim alanım İngilizce bile değil.

Kenara attığın parayı iki katla kalan paraya göre hayat kaliteni arttır.
Ya da 2.5 e katla

fazla harcama yapmak illa ki yaşam kalitesini artıran bişey değil. evde temizlik, yemek filan için birilerini tutabilirsiniz, bu baya rahatlatıyor insanı. onun haricinde bence yatırım yapın, erken emeklilik güzel bişey.

kenara at 3 5 vakit sonra 1000 liraya 2 ekmek 1 kutu yumurta alcaz böyle giderse.

Söylediklerinize dikkat edin; düşüncelere dönüşür… Düşüncelerinize dikkat edin; duygularınıza dönüşür… Duygularınıza dikkat edin; davranışlarınıza dönüşür… Davranışlarınıza dikkat edin; alışkanlıklarınıza dönüşür… Alışkanlıklarınıza dikkat edin; değerlerinize dönüşür… Değerlerinize dikkat edin; karakterinize dönüşür… Karakterinize dikkat edin; kaderinize dönüşür.

ben demiyorum ganhi diyor.

Ben olsam şöyle güzel havuzlu bi spor kulübüne falan yazılırdım ayrıca ertelediğim isteklerimi alırdım.

@Jactan

Psikoloji bilimi de böyle diyo.

Yatırım yap. Biriktir.

Maasin artmadi once bunu bil ondan sonra tekrar dusun.
Ben 2 sene once 3bin dolar aliyordum, ustune 3 kere zam aldim, maasim artmis oldu senin hesapla.

3 kere zam aldim ama ayin ortasinda bitiyor maasim.

Hayat kaliteni gerçekten artıracak şeyler bulursan artır bence. Yoksa paranı kaptırma kimseye

Gercekten hayat kaliteni artiracak seyler olsaydi onu buraya sormaz direkt yapardin.
Parani altin veya dövize dönüstür, bu sekilde biriktir.
Hayat bu belli olmaz ne olacagi.

plutongezegendegilmi, kisa +1

bence de birikim... ha, çamaşır kurutma makinanız yoksa mesela, onu alın; arkadaşlardan birinin söylediği gibi temizliğe yardım alın; bu gibi zaman tasarrufu sağlayacak şeyler de yatırım.

Hayat kaliteni arttıracak şeyler 3 k ile satın alınmıyor. Ve kısa vadede gerçekleşmiyor hayat kalitesindeki değişim.

Bu yüzden birikim yap. İleride bu sorunun cevabını tekrar düşün.

Mevcut enflasyon karşısında aslında hayatınızda büyük bir değişikliğe yol açacak bir zam da olmamış sanki. Olması gereken bu; çoğumuzun alamadığı zammı aldığınız için sizin adınıza sevindim. Kenara atabildiğiniz kadarını kenara atın, sonra yeterli para birikirse güzel bir tatil hediye edin kendinize.

kisa +1
ayrica bence kesinlikle daha fazla kiyafet vs. almayin, yukarda dedikleri gibi ihtiyaciniz olan alet fln varsa alin. onun disinda illa bir sey yapacaksaniz, dil kursu olur, enstruman calmak olur o tarz bir yere para verin. ayrica mutlaka doviz veya altin alin epey, hem cok lazim olacak hem de seyahat edersiniz, ki yapabileceginiz bir cok seyden daha fazla deger katacaktir, hazirda para olur vs.

Zammı kenara atıp eski maaş miktarını harcamalara dağıtabilirsin.

Strasbourg oldukca uzak. 5-6 gun parise ancak yeter zaten.

2 gün Strasbourg’a yeter de artar.
Colmar Strasbourg’un küçüğü, ayrıca görmeye gerek yok.
Paris balon ayrıca.

paris'e ilk defa gidiyorsan 4-1 yap. ben ilk gideceğim bu tarz alternatifli yerlerde önce asıl görmek yere çok vakit ayırırım. ikinci plandaki yeri beğenirsem bir sonraki seyahatimde oraya daha çok vakit ayırırım, böylece riske atmış olmam ilk seyahatimdeki zamanı.

3+2. Strasbourg çok yakın değil sonuçta; o kadar yol gidip hemen geri dönmek beni gererdi. Paris'e gittiğiniz ve Paris'ten döndüğünüz günleri de yarım sayarsak çok sıkışık olur gibime geldi yahu. Paris'te görülecek şeylerin çokluğunu düşününce 4+1 de makul geldi ama yorulursunuz.

4 gün Paris´e az bile.

Strazburg´a her mevsim gittim, cok da severim... Ama Strazburg bana gore Fransiz´dan cok Alman. Yemekler, icecekler, mimari... Yine de cok sirin bir yer. Bir gün de yeterli kesinlikle.

21'inde 12 kitaplık bir sipariş verdim.
26'sında kargoya verildi.
28'inde teslim edildi. her hangi bir sorun yaşamadım.

ya bir kitap sitesi ne kadar kötü olabilir anlamış değilim. mağazadan hepsi ucuza satıyor. kargoda max 10 gün sürüyor. acelen varsa mağazadan al. yoksa bekle. belki ellerinde olmayan bir kitabı alırsın anca o zaman boşa zaman kaybı.

@Ofey:
"ya bir kitap sitesi ne kadar kötü olabilir anlamış değilim"
-> Daha büyük kutu kullanmamak için eldeki küçük kutuya sığmayan kitabın ikiye katlanıp koyularak kargolandığını gördü bu gözler.
-> 17 kitaplık bir sipariş için 15 kitap gönderip "2 tanesi gelmemiş?" diye sorulduğunda "biz yollamıştık, ne bilelim bir daha istemediğinizi?" diyen kitap satış siteleri gördü bu gözler.
-> Kargo masrafından mıdır bilemiyorum ama 10 kitaplık siparişin tedarik edilemeyen 1 tanesi için diğer 9 kitabı günlerce bekleten siteler gördü bu gözler.

Yaratıcılığımla vermedim bu örnekleri. Hepsi yaşanmış şeyler. Gelgelelim Idefix yine de -bence- diğerlerinden bir tık daha iyi. Ben hala Idefix'ten alışveriş yapıyorum.

Herkes sözlüğe bir olumsuzluk yaşadığında entry girdiği için çoğu online satış sitesinin korkunç olduğu izlenimi uyanıyor ama ben şahsen idefix ile hiçbir sorun yaşamadım. En ucuz fiyatı çıkarırsa alıp geçiyorum, bir sorun yaşamadım.

Ben eskisiyle arasında bir fark görmüyorum. Ürün çeşitliliği ve hizmet kalitesi anlamında bir artış ya da düşüş görmedim. Kitap ve plak alacağım zaman bakıyorum.

evden çıkmak için belli bir birikim yapayım dedim bedelli askerliğe gitti. şimdi onun parasını ödedim bu sefer birikim kalmadı eve çıkmak için para lazım. ev depozitosu, eşyalar, evin kirası vs için ön hazırlık yapıyorum.

Ailemi çok seviyorum. Çok güzel anlaşıyoruz. Onlarla yaşamak beni mutlu ediyor.
Aslında iş yerine yakın bir ev kiraladım, hafta içi o evimde kalıyorum ama hafta sonu olunca koşa koşa bizimkilerin yanına geliyorum.

sasfsasf ahan da ben bu. valla çalışamaya başlayalı 3 ay falan oldu, ben de bilmiyorum niye. istanbul'da ayrı ev masraf, bu ara biraz biriktireyim diye idare ediyorum sanırım. işler otursun ayrılırım muhtemelen.

sağlık sorunları.

mezun olalı 5 sene oldu halen ailemle yaşıyorum. neden ayrı eve çıkmam gerektiğini de anlamış değilim. ya da neden çıkmak istiyorsunuz? kendi ayakların üzerinde durma bıdı bıdı bunların geçin. bir insan geri zekalı ise her daim geri zekalıdır. sorumsuzsa her daim sorumsuzdur.

ayrı eve çıkmak aklımın ucundan bile geçmiyor. ailem ile yaşamak çok rahat. inanılmaz da para biriktiriyorum. kimseye muhtaç vs. de değilim. 3-4 bin kazanıp istanbulda eve çıkanların aklından şüphe ederim. sürünüyorlar ama ayrı evde yaşıyorum vs. vs. geyikleri işte. ayrı eve çıkmanın tek motivasyonu rahat bir ilişki yaşamak. bunun dışında bir işe yaradığını düşünmüyorum.

edit: iş yeri vs. uzaktır yolda zaman geçirmek istemiyordur bu durum ayrı. en mantıklı sebep bu bence.

Annemle yaşıyorum. Yaşlı, hayatında hiç eğitim almamış, zor zamanlar yaşamış bir kadın. Beni çok güç koşullarda okuttu. Onun hayatını garantiye almadan bırakmak istemediğim için birlikte yaşıyorum.

Annemle yaşıyorum. Başka kimsemiz yok. Boş yere ayrı eve çıkıp hem daha fazla para harcamanın hem de daha fazla yalnızlık kazanmanın anlamı yok. Zaten evde de o bi odada ben bi odada takılıyorum. Çok görmüyoruz birbirimizi. Birbirimize destek de oluyoruz her ne kadar hiç anlaşamasak da.

Artık üniversite dönemindeki ergen çocuk değilim. Kendimi kanıtlamak gibi bi çabam yok. Öyle olsaydı taşınabilirdim.

Ailemle yaşamak çok keyifli ,zaten insanların büyük çoğunluğu birbirini sevmiyor eve gelince sevildiğimi görmek bil evde yaşama sebebi.

yalnız başıma korkuyorum biraz aslında. öte yandan evdekilerle bir problemim yok pek, ev de çok kalabalık değil. bir de hakkaten belli bir bantta kazanmıyorsanız maaşın cogunu eve ve giderlere gömme fikri sinir bozucu geliyor. ama kesinlikle 30 olmadan ayrılacağım.

@ofey rahat bir ilişki yaşamak başlı başına iyi bir motivasyon bence, özel hayat denilen şey bu.

@saint başka eve çıkmanın kendini kanıtlamakla ne ilgisi var?

ailemle mutluyum, ailemle olmasam da mutlu olurum. bir ton para harcamaya ne gerek var. yaşayıp gidiyoruz işte.

Bazı insanlar aileyle yaşadığı zaman tribe girer. Örneğin gece geç geleceği zaman ailesine haber vermek komplekse girmesine neden olur. Halbuki gayet normaldir bu. Bu tip insanlar bu kompleksi aşabilmek için ailesinden uzakta yaşamayı tercih edebiliyo. Onlardan bahsettim. Ailesinden ayrı yaşayan insanlar kendini kanıtlama çabasındadır demiyorum.

Ayrı eve çıkarsam doğal olarak işyerime yakın bir yerde eve çıkmak isterim, ama o muhitte kiralar aşırı yüksek. Günde 3-4 saat yol çekip maaşımın -en iyi ihtimalle- yarısından olacağıma aynı yolu çekip ailemle yaşıyorum. Sorun İstanbul'da.

ailemi seviyorum, ayrı bir eve çıkıp yapacağım masrafı kişisel ihtiyacima harcarim, biriktiririm daha iyi.

Ömür boyu tek kişilik hücre hapsinde 5-10 yıldan sonra düşünebilirim.

15. Hapisten çıkınca o yaşta tekrar hayata atılmak çok zor. Adamı öldürsen daha iyi. Bu arada cidden ben hapis cezasının idamdan daha etkili olduğunu düşünüyorum. Ölüp kurtulmak yerine hayatının muhtemelen en güzel yıllarını senden alıp sonra eski mahkum damgasıyla tekrar hayat adapte olmaya zorluyor seni.

her türlü hapis yatmayı tercih ederdim.

yarı yarıya

cogunlukla kabuksuz

nasıl seviyorsan. ama genelde kabuksuz yenir.

Önceden kabuksuz yerdim. Kuruyemiş işi yapan bir abi kabuklu yenir dedi. Kabuklu yemeye ilk başladığımda bir gariplik var gibiydi ama zamanla alıştım.

Kabuksuz. Ben gencim bana olmaz demeyin, size de çıkabilir: Hipertansiyon. 50lik, 60lık teyze, dayılarla büyük küçük tansiyon muhabbeti yapıp kanka olursunuz sonra

kabuklu acı olmuyor mu ya? kabuksuz da tuzlu olmasının bi anlamı olmuyor. hayattaki en büyük paradoks benim için :/

önce kabuksuz, 3. biradan sonra ve fıstık azaldıkça kabukların arasında bulmak zorlaştığından kabuklarıyla beraber.

Okurken anlamadim. Ben sert kabuklu olanini da kabuguyla yedigimi bilirim :) her turlu yerim. Bimdeki sahhane

İki şekilde de yiyorum ben.

Kabuklu yerim. Tuz baymaya başlayınca birkaç kabuksuz fıstık atıp kabuklu yemeye devam ederim. Tuz seviyorum.

Ben. Gün içinde telefondaki oyunlarda rekor kırmak daha mantıklı bir seçim gibi gelse de tam uyku saatinde kafamın içinde doktrin tartışmaları dönüyor. Hatta grafiği bile var: phdcomics.com

Sonra ama uyuyayım, sabah erken kalkmalıyım diye düşünürken yalan ediyorum.

En iyisi şarjlı diş fırçaları.Temiz hissediyorsun,pürüz falan da kalmıyor.Dişe tutman yeterli.O gerisini hallediyor.

Motor takmis gibi seri sekilde ileri geri hareket ettiriyorum.

Super soft diş fırçalarından al, onlar diş etlerini acıtmıyor hiç. Ben kazır gibi fırçalıyorum buna rağmen tahriş olmuyor.

motora bağlamak çok hoşuma gitti şuan saniyede on çeviriyorum hedefim saniyede 20'ye çıkmak.

Bu şekilde daha temiz olduğuna inanırsanız başka bir şey yapmanıza gerek kalmayacaktır.doğrusu bu çünkü

Doktorunun söylediği gibi yapıyorum. Tam temizlik hissi diş ipiyle oluyor bende.
m.n11.com ahanda bu diş ipi mükemmel. Bu da olmuyorsa bir de üstüne listerine falan yap. Şey bir de ben dilimi de fırçalarım her gün. Abartıyorum bazen ama gerçek bir ferahlık veriyor. Bunun için de sensodyne'in arkasi dil temizleyicili fırçasını kullanıyorum

dişi ipi katılıyorum.ama ben daire çizenlerdenim her ne kadar dikey tavsiye edilse de.

Ben ileri geri yaparak üstten, alttan ve içten fırçalıyorum. Dişçim arka dişlerimi iyi fırçalayamadığımı söylüyor hep bana da; ama midem bulanıyor arkaları fırçalarken. Siz de dikkat edin arkalara. Bir de dişçimin önerisiyle bir diş fırçası aldıktan sonra mutlu oldum, marketten aldığım fırçalara bakasım yok. Binlerce kıllı diş fırçası <3 ben.

Bazen aaabi onun disinda hicbiri. Cogunlugu da itici geliyor.

Edit: Nargile cafe olmus +1

sabit bir kelime yok herkese farklı kelime
başgan dediğim de olur kenk dediğim de hacıdayı da, aslanım, ortaam, karşim, brocum vs vs

Kanka, kankito, kenks, bro, dostum vb. türevleri. Abi de derim arada.

baboli,kaarşşiimm,anten :)

abi, hacı abi, hocam, gardaşım, dayı, dede, kekem, kardeş, dostum, dado.

bu ne lan, ortam nargile kafeye dönmüş.

sadece abi derim ben. kendimi uzaylı gibi hissettim cevapları okuyunca.

önceden hacıyı çok kullanıyordum ama artık daha çok kanka, reis, abi kullanıyorum.

Arkadaşlarima zaten isimleriyle sesleniyorum. Tanımadığım/ yeni tanıştığım ya da pek samimiyetim olmayan birine de hocam diyorum.

Ama bir kere kalabalık bir kız grubunda birinin arkadaşına kankileyta dediğini duyunca şok olmuştum nedense:/

@sir hiç sorma, önceden buraya takım elbiseyle gelmeyeni ayiplarlardi.

Abi, bazen kanka. Yazisirken de panpa.

Memleket ortamlarında sadıç veya efem kullanılması hoşuma gidiyor

Herkese ismiyle hitap ederim. İstisna olan 2 arkadaşım var. Biri "kuzum, kuzucuk, kuzucum" ve türevleriyle seslenir bana. Ben de çok "düz" ve samimiyetsiz görünmemek için aynı şekilde karşılık veririm. Öteki de "bebeğim" der, yine aynı sebeple kendisine "bebeğim" derim. Onlar dışında sevgilime(olduğu zamanlarda :p) bile adıyla hitap ederim. Herkesin adı var zaten, ne gerek var ki başka hitaplara?

Hocam, kardeşim, moruk

genelde isimle hitap ederim isimle hitap edilmesini severim. sadece 1 2 yakın arkadaşıma kanki, baby derim. bu kelimeyi kullanıyorsak kesin dalga ortamı vardır. canım da diyorum ama.

herkese ismiyle sesleniyorum fakat yakın arkadaşlarımsa kuşumlar yavrumlar canısılar kuşikler havada uçuşuyor.

genelde isimlerinin kısaltmaları ile

Genelde isim ile sesleniyorum. Arada hocam derim. Bazen de doktor diyorum. Doktor daha sitem gibi ama. "Doktor ne yaptın yahu" şeklinde kullanırım.

Kızlara isimlerini sevimlileştiren bir kısaltma+birinci tekil şahıs iyelik eki ve bebeğim yavrum kuzum beybim gibi sözler. Yakın erkek arkadaşlarıma sadece isimlerinin sevimli kısaltılmışı. Bir de şöyle yavşak bir huyum var bana nasıl hitap ediyolarsa öyle ediyorum mesela kanka demek hiç huyum değildir ama biri bana öyle hitap ediyorsa ben de öyle ediyorum.

kanka, moruk, agam, kral

29/e

nargile kafe olmuş +1

aga, abi, müdür, başgan, patron, hemşire.

herkese özel seslenirim, genel kullandığım bir kelime yok

Pampa,pamp,pampi,şefim,aziz,moruk,üstad,kanki,kank,karşim.

Yakın arkadaş çevreme genelde isimleriyle hitap ederim. Ama onları trollerken -ki sık sık yaparım- bebiş, hociş veya hocut derim.

moruk. ofiste falan hepimiz moruk deriz.

yerine göre kullandıklarım;
panpa, üstad, azizim, ihtiyar, şefim,

nasıl biri olduğuna dair biraz bilgi verseniz hanım bireylerimiz daha isabetli atış yaparlar. bir er birey olarak önerim; eğer vakit varsa ikiniz için anlamı olan bir şeyler tasarlamak güzel olabilir. en basitinden güzel bir fotoğraf kolajı hatıraları taze tutar.

Masaj veya kisisel bakim paketi.

Hanıma bağlı. Tektaş sevecek hanım var, romantik bir hafta sonu tatili sevecek hanım var, action figure sevecek hanım var. Klasik olarak takı alınır sanki bu durumlarda, kalıcı olduğu için. Ben reyimi kolyeden yana kullanıyorum.

reis kuyumculuk'a bir göz atın derim

ilk değil son alınan hediye hatırlanıyor:) onun seveceği istediği hep almak isteyip ertelediği bir şeyi alırsanız çok sevinir.

ben bu hediye konularına çok özenirdim eskiden. İki örnek vereceğim:
1) Hezarfen Havalimanında bir uçuş randevusu aldım. Değişik bir şey yapacağız diye evden çıktık, küçük bir Cessna'ya bindik pervaneli. Pilot ve eşim öne oturdu, ben arkaya. İki lövyeli eğitim uçağı. Pilot uçuşun çoğunda kumandayı eşime verdi. istanbul üzerinde uçtuk.
2) Pırlanta bir yüzük aldım. Ama yüzüğü evde bir yere sakladım. Yüzüğün yerini bulması için ona bir oyun hazırladım. Oyunun bir hikayesi vardı, hikayenin sonunda bir bilmece çıkıyordu. Bilmecenin işaret ettiği yerde, hikayenin devamı ve yeni bir bilmece vardı. Böyle resimli mesimli bilmece kartları hazırlamıştım. 6 - 7 bilmece ve evin farklı köşelerini dolaşma sonunda yüzük kutusu çıkıyordu.

Güzel bir kolye ya da küpe. Takı zamansızdır, hem de takan kişi bizzat sizin seçip hediye etmiş olduğunuz bir parçayı hep üzerinde taşır.

75-o ile mecidiyeköy e kadar gelebilirsin son durak

ordan taksi veya metro ile devam edebilirsin. direk otobüs yok.

Metro ile Yenikapı'ya gelip Taksim'e giden metroya geçebilirsiniz.

83o vardı. hala var mı bilmiyorum.

En kolay 83 O hattı.
www.iett.istanbul

En hızlı;
Taksim'den metro ile yenikapı, oradan yenikapı otogar hattına geçiş.

Sorularınızı sentezlemiş oldum ama Kadıköy'de romantik yemek için herkes Aida'ya gidiyor.

Beşiktaş Mendel's'te tatlı yiyin.

Romantik akşam yemeği için Gazebo Restoran veya Firuzende Restoran olabilir. Alkol kullanacaksanız hesap mümkün değil 300 liradan aşağı gelmez. Viski falan gibi lüks zevkleriniz varsa veya şarabın iyisini içelim diyorsanız 500-600 yapın onu en az.

@dertli gönüllere

olmayan aşıyı nasıl olsun yav? Hepatit c aşısı yok ki..

@utkumon

yanlış hatırlamıyosam tıp okuyodun(yanlış hatırlıyosam kusura bakma..)

hastanende enfeksiyon hastalıkları bölümüne git. Aşı olmak için markerlarıma baktırmak istiyorum de. Onlar bakar. Ona göre gerekli aşıları olursun.

KKK zaten aşı takviminde olan bir aşı. Çocukken aşı takviminden kaçmamışsan(ki sanmıyorum) olmuşsundur.

dalağın mı yok
durup dururken neden aşı oluyorsun? aile hekimine bir sor önce

@nundu

Tıp okumuyorum ama isterdim :)

Kuduz, grip geldi aklıma.

O zaman tetanos hariç aşı olmana gerek yok. Tetanoz da en son olduğunun üzerine 10 yıl geçmişse olman lazım tekrar. Pnömokok, Meningokok falan da gerek yok sana

Kuduz aşısı eğer veteriner ya da hayvanlarla araştırma yapan biri değilsen sadece temas sonrası yapılıyor.

Grip aşısı yıllık aşı ama ekim gibi yapılır genelde. Bu mevsimde yapılmaz yani. Artık bu sene ekimde yaptırırsın.

Duyuruya eklemleniyorum ama bizim aşı karnelerimiz var mı? Evde benim sadece doğduğumda yapılan aşıları içeren bir karnem var; daha sonra okulda bana bazı aşılar yaptılar ama ne aşısı olduğum hakkında en ufak bir fikrim yok. Nereden bileceğim ben aşılarımı?

HPV

Hpv +1

@wish i could find a way to disappear E-Nabız üstünden görebilirsin.

@utkumon çok teşekkür ederim, yılların gizemi çözüldü.

le petit marseillas bayağı kalıcı. bi de geçen watsons'ın kendi markası olan galiba bi duş jeli aldım bademli o da uzun süre güzel güzel kokutuyor insanı. dicora urban fit'miş adı da.

Hangi duş jelini kullanıyorsunuz?
> duru zeytinyağlı

En kalıcı koku sizce hangisinde?
> fikrim yok. ama palmolive denemiştim bir süre. kokudan bayıltıyordu banyoda. ama kalıcı değildi.

Yves Rocher'nin duş jelleri de ilk kez kullandığında çok güzel kokuyor duş sonrası, ama sanırım sonradan alıştığım için kokuyu almıyorum. Bir hindistan cevizi sever olarak tabii ki hindistan cevizlisi.

Dus yagi kullaniyorum, kalici degil. Zaten mumkun mertebe parfumlu jel kullanmiyorum zararli.

duş jellerinin çok kalıcı kokusu olmaz.
duş esnasında seni mutlu eder ancak.
ama kullandıklarım arasında yine bir müddet idare eden yves roche'ydi.

çoook uzun süredir de dove sabun kullanıyorum.

Doğal sabun kullanın.

Duş jeli.. hele sıvı sabun.. off kimyasal kokteyl

Dogal sabun en güzeli.
Cok kurutuyorsa da Dove sabun.

Kuzey Avrupa ülkeleri.

tahiti tarafları. adamlar her yere uzak. kafaları rahat

Küba

Okyanusya kıtası genel olarak. Avustralya, yeni Zelanda civarı.

Genel olarak etrafı denizlerle çevrili, mümkün olduğunca Avrupa'ya uzak, ada devletler

yozgat. düşman işgaline bile uğramadığı için adamların zkinde olmayabilir bu savaşlar falan. ekmek yiye yiye yaşarlar muhtemelen.

İsviçre

Çorum.

Tam da bu dediginiz senaryolar icin olusturulmus olan Kapadokya yeraltı şehirleri. Nevsehir-Derinkuyu.

Ozellikle alaskanin yuksek rakimlari. Kimse gidip fethetmez bile.

Sibirya'nın ortasında Allah'ın unuttuğu lokasyonlar var sanki. Hani oraya bomba atsam bombaya yazık. Ha nükleer deneme yapıyorlar derseniz, savaş çıkınca denemeye gerek kalmadan direkt icraatte kullanırlar o bombaları.

Antarktika. Şartlar çetin biraz ama.

konum olarak bir şey söyleyemem ama özellik açısından kendine yetebilen, stratejik önemi olmayan yerler. aklıma şu an öyle bir yer gelmiyor. lüzumsuz görülen pek çok yer ya stratejik açıdan önemlidir ya da kendine yetme kapasitesi yoktur. örneğin avustralya yahut amerika açıklarında antin kuntin bir sürü ada var ancak bunlar olası bir savaşta kimse tarafından umursanmasa bile tam olarak bu sebepten dolayı açlıktan kırılır. bugün lojistik bağlantılar inanılmaz gelişmiş durumda. düşününce insan şaşıp kalıyor. çok alıştığımız için farkına varmıyoruz ama gittiğiniz markette her zaman süt olması bile aslında muazzam bir olay. bunun için sarf edilen efor, gereken düzen, sürdürülebilirlik çabası vs. bambaşka hikayeler.

o yüzden dünya savaşında bir yerin yaşanılabilir ve güvenli olması için hem önemsiz olması hem de kendine yetebilmesi gerekiyor. oraya kaçtın diyelim... su bulabileceksin, ekip biçebileceksin ya da hayvanın olacak. öyle bir yer de benim aklıma gelmiyor açıkçası.

canım sibiryam mesela bence olası bir dünya savaşının en tehlikeli yerlerinden biri çünkü yeraltı kaynakları açısından inanılmaz zengin. oraya sahip olan, küresel ısınma nedeniyle insanların kuzeye doğru çıkmak zorunda kalacağı da düşünülürse, büyük şeyler kazanabilir. çin mesela... 50-60 sene sonra nüfusunun belki de 400-500 milyonluk kısmı göçmek zorunda kalacak kendi toprakları çöle döneceği için. 300-400 kilometre yukarısı sibirya... ayrıca sibirya nükleer tesisler açısından da önemli bir yer olabilir. ikinci dünya savaşı'nda ruslar nasıl kazandı? bütün üretimi ural-sibirya tarafına çektiler. düşmanın gelemeyeceği kadar uzakta "tank bas knk" dediler, paladin bastılar vs. öylelikle yürüdüler. sibirya önemli. nükleer savaşta sibirya'da canlı kalmaz muhtemelen.

ortadogu?

fiji
yeni zelanda
amerikan samoasi gibi yerler. ulasimi cok zor ve uzak

kanada'nin kuzeyi.

Izlanda.
Polis 2013te adam öldürdü. Bu İzlanda tarihinde ilkti.

İsviçre +1

Dağların arasındaki bankamatik.

Corvo adası. Yerine ve yerleşimine bak anlarsın.

kodiak

olası bir dünya savaşında yaygın iki tehlike var. bunlardan biri nükleer silahların aşırı kullanımı, ikincisi de dolaylı felaketler.

birincisi, nükleer meselesi. bildiğiniz gibi nükleer silahların etkileri yayılıyor. yani Çernobil patlaması bizim kıyıları da etkiledi, filan. dolayısıyla savaşa girmeyen ülkelerin yakınlarında böyle patlamalar olursa etkilenmemeleri imkansız. dolayısıyla isviçre tipi ülkeler pek güvenli değil. kuzey ve güney yarımküredeki hava birbirine çok az temas ediyor. savaş da esas olarak kuzey yarımküre üzerinde döneceği için, güneye kaçmak daha mantıklı.

ikincisi, açlık, kıtlık, sefalet, salgın hastalık, sağlık hizmetlerine ulaşamama, vb. bu gibi şeyler aslında savaşlardan çoğu zaman daha öldürücü. yani güvenli dediğimiz yerin kendi sağlık sistemini idame ettirebilen, dünyanın geri kalanına bağlı olmadan da aşısını ilacını üretebilen bir yer olması önemli.

bunların dışında savaşmanın maliyetli olması, bir önemi olmaması, kendi petrol kaynakları olması gibi sebeplerle ben Avusturalya-Yeni Zellanda ikilisi diyorum.

p.s. kuzey avrupa ülkeleri iki olası taraf arasında sıkışma ihtimali çok yüksek ülkeler (abd-rusya, abd-avrupa, avrupa-rusya vb.) dolayısıyla güvenli olacaklarını söylemek zor. ikinci dünya savaşında finlerin falan başlarına gelmeyen kalmadı.
Sibirya ve kuzey kutbu petrol dolu, bir savaş durumunda öyle kıymetli ki artık oralar.

İHAM para pul işlerine çok girmiyor, ülkenin insan haklarını çiğnediğini tespit etmekten daha ağır bir yaptırım olamaz herhalde diyor. En fazla manevi tazminata hükmediyor. İhlal kararı üzerinde yargılamanın yenilenmesi yoluna başvurulacağı için maddi zararlar bu aşamada ilgili ülkenin mercileri tarafından daha iyi değerlendirilecektir gibi bir anlayış var.
Ayrıca uğranılan maddi zararı Strasbourg'da ispatlamak da son derece zor; İHAM bir de bu işlere girse başvuruları iyice vaktinde sonuçlandıramaz :) Kararları açtım, taleplerinde tutuklu kaldıkları her gün için 1000 euro verin demişler. Kim olsa kime göre neye göre 1000 euro derdi yani; daha somut maddi tazminat talepleriyle gitmeniz gerekiyor.

Jean paul sartre - iş işten geçti.

güzel soru, dört tane geliyor:

Dr. jivago
İngiliz casus
Rüzgar gibi geçti
Kürk mantolu madonna

kızıl ve kara :')

Bir erkeğin bir kadını en içten, en gerçek ve en kalpten duygularla sevdiği ruh, Sabahattin Ali’nin tüm eserlerinde kendini farklı bir yoğunlukla hissettirir.

Öykülerinde bile sevdiği kadına karşı hissettiği aidiyet ve sevginin gerçekliği eski zamanların saf ve masum duygularını hatırlatır insana. Merhametli, fedakâr, mücadeleci ve gereksiz romantizmden kendini arındırmış gerçek bir sevgi.

Masumiyet Müzesi. Tam olarak aşk romanı mı emin değilim ama aklıma ilk bu geldi.

Aşk ve Gurur +1
Katya'nın Yazı'ndaki aşk hikayesi beni çok etkilemişti.
Bu roman sayılmaz ama Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu hikayesi de çok acayip bir aşkı anlatır. Hatta Turgenyev'in İlk Aşk öyküsü de da aynı psikopatlık derecesini içerir.
Wuthering Heights.
Bir de bu roman değil, çizgi roman ama The Rose of Versailles'daki aşk hikayelerinin üzerine tanımam.

Benzerini ben de dönem dönem yaşıyorum. Eskiden sürekli dizi-film izleyen bir insandım. Son 1 yılda normalde 1 günde izlediğimi izlemişimdir. Sıkılıp 5dk içinde kapatıyordum. Aynı şekilde çoğu insanla muhabbet keyif vermiyordu. İçsel bir sıkıntı tabi. Ruh haliyle alakalı. Zamanla geçecektir.

Euthyrox kullanıyorum ama bu denli ağır bir yan etkisi olabileceğini sanmıyorum

Ben telefonu/interneti suçlardım bu durum için ama telefonu bilgisayarı çekmeceye bile atsam en kötü ihtimal kalkıp temizlik yapıyorum, oje falan sürüyorum yaptığım işi bitirmemek için. 25 dakikalık dizi bölümünü 3 saatte bitiriyorum. Maksimum 5 sayfa kitap okuyabiliyorum kendimi bölmeden ki ben 11 saat aralıksız ders çalışma eylemlerine imza atmış bir insanım. Sanki artık yaptığım şeylerde görev bilinci olmadığı için böyle oldum gibime geliyor. Görev bilinciyle bir işi yapınca oyun oynar gibi bir görevi "clear" ediyoruz sanki. Yani elimde bir alışveriş listesi olunca tak tak alışverişimi yapıp çıkıyorum, ama "ya gidip yoğurt almalıyım" desem yoğurtsuzluktan ölene kadar evden çıkmadığım gibi çıkınca da yoğurt dolabının önünde tereyağlarını incelerken buluyorum kendimi. Asıl düşman motivasyon eksikliği; motivasyon nasıl geri kazanılır bunu araştırmak lazım.

Beyninizi boşaltmanızı öneririm. Yoga yapın.

Bazen arkadaşlarla dışarda yemek yiyince herkesle ayni şeyi aynı miktarda yememe rağmen herkes doyuyor ama ben doymuyorum. Bu durum acayip canımı sıkıyor. Her zaman doymadım da diyemiyorum. Oha Amaranta bizi de ye diyorlar:/

nhl ve nba'i çok seviyorum. playofflar aynı dönemde oynanıyor. bir tanesini takip etmek bile büyük zulümken iki tanesine nasıl vakit ayıracağımı bilmiyorum. 6-7 yıldır NHL'i takip ediyordum, ilk kez ikisini birden aktif olarak takip etmeye çalışacağım. bu zamana kadar ya okul olmazdı ya da iş olmazdı... şimdiyse hem okul, hem iş, hem de üstüne iki organizasyon var.

cidden şu dünyada tutkuyla, it oğlu it bir sapık gibi sevdiğim sayılı şey var. nisan ortasından başlayarak hazirana kadarki süreç bayram benim için. gece 9-10 gibi uyanır, kahvemi içer, board'larda muhabbetlere katılır, play-off ağacını inceler, hayallere dalar, maçımı izler, sabah 8-9 gibi yatağıma giderim...

bu sefer öyle olmayacak galiba. hadi işi internetten yaptığım ve keyfime göre ayarlayabildiğim için masrafımı kısıp "iki ay çalışmıyorum" diyebilir, en azından daha az çalışabilirim ama play-off'lar final dönemiyle de çakışıyor aynı zamanda...

tam olarak kimseye bahsedilemeyecek türden birinci dünya problemi. teşekkür ederim bu duyuru için. bu konuda iç dökmeye ihtiyacım vardı. hep böyle mi kalacağım yoksa 30-35 yaşına gelince durulacak mıyım bilmiyorum ama ben şu an tam "yıllık iznimi nisan ortasında kullanırım, en azından ilk turda evde yatar maç izlerim hehe" kafasındayım... yurtdışı gezmesi, dolaşması vs. hafta sonu tatillerinde ya da diğer tatillerle birleştirebileceğim 1-2 günlük izinlerle de yapılır ama 10-30 nisan arası bana bulaşmayın aga.

hadi şimdi öğrenciyiz yine hallediliyor da ben 8-17 arası çalışırken nasıl izleyeceğim bunları? yemek ye, işe git, yolda vakit geçir vs. robot olsan günde 12 saat zaten sokakta geçecek. pfff.

abd'den nefret ettiğim için (ironiye gel lul, nhl & nba aşığı olup abd'den nefret etmek) orada yaşamayı asla düşünmüyorum ama canım sibiryamda yaşasam iyi olabilirdi. gece 2 sabah 8 arası değil de sabah 5-11 arası takılabilirdim. böyle bi durumda mesela 12-21 arası çalışabileceğim bir iş ideal olurdu. hem işe gider hem de hokey izlerdim misler gibi.

Bazı minibüs ve iett'lerde cam kenarına oturunca pencerenin önündeki çıkıntı dirseğimi rahat koyabileceğim kadar geniş olmuyor, o zaman nalet ediyorum. Hele ki kışın mont vs. olunca hiç sığmıyor, telefonu tutan elim ağrıyor falan; hiç hoş değil...

@Bruce + 1 :D

Telefonumda, silmeye kıyamadığım ama dinlerken sıra kendisine gelince sürekli sonrakine geçtiğim şarkılar var.

Uçakta ben online check-in yapamadan pencere önu ve onlerde olan koltuklar dolmussa resmen hüzünleniyorum, o yolculuk benim için asla iyi olmuyor. Pencere önünde de bir şey yaptigim yok halbuki, uçağa biner binmez uyuyan gruptanim.

kulaklığımın temassızlık yapması

Apple Watch üzerinden evin ışıklarını açma kapatma rengini değiştirme fonksiyonu tamamen rastgele olarak bazen çalışmıyor. mal mal koluma bağırıyorum her Siri ışıkları aç diye. gören olsa salak zanneder.

Kapüşonlu bir kıyafet üstüne mont giyince kapüşon kısmı içerde kalıp rahatsızlık veriyor ya onu dışarı montun üzerine çıkarana kadarki rahatsızlık hissinden nefret ediyorum bununla birlikte bazen onu çıkarmaktan üşenip rahatsız ve mutsuz bir şekilde geziyorum.

@roket adam sana sesli güldüm :D

Aa bi de asıl şeyi unutmuşum aslında bu birinci dünya sorunu değil bu ilkel bi sorun niye hala buna bi çözüm bulunmadı anlamıyorum, duştayken suyun sıcaklığını istediğim gibi ayarlayamamak tam ayarladım sanarken soğuması ya da ısınması. Duş başlığını yerlere çalasım geliyor.

Yükseklik ayarlı ofis koltuğunun kolçakları masanın tam ucuna denk geldiğinde kendimi içeri doğru sokamıyorum, çalışmaya hiç uygun bir ortam değil.

Normalde ayarın sabit olması lazım ama bazen bağcığım çözüldüğünde eğilmek zor geliyor, koltuğu indiriyorum ve bu yüzden ayar bozuluyor. Üzücü.

istanbul denen bu köyün yarısı karadenizli ama çay demlemeyi bilmiyorlar. eğer dışarı da çay içeceksem mutlaka çay demli olsun demek zorundayım. yoksa oraletten hallice çay getiriyor amk lavukları.

oje surmedigim halde tırnağımın kırılması, naylon çoraplarımın kaçması, avmdeki baş döndüren kalabalık, bozuk para üstümü vermeyi geciktiren dolmuş şoförü, akan göz makyajı, kulaklığımdaki temassizlik, eteğimin belinin bol gelmesi, başka bir eteğimi yarın tadilata verecek olmam ama terzi bilmemem (çünkü eteğin renki farklı ona uygun ipe sahip terzi bulmam zor)

Telefondaki S Voice'a Whatsapp'i aç deyince ok diyor ama parmak izi/şifre ile telefon kilidini açmadıkça göstermiyor. E elim ıslak/dolu ki ocağına düşmüşüm S Voice, ne anladım ben senden?

Sabah arabaya binince soğuk oluyor ya lanet olsun bu soğuklara diyorum.

Gotume uygun pantolon yok.
2 senedir 10 taneden fazla pantolon aldim ya toschaklari sikiyor ya bilegin ustundeki kas neyse onu. Ya da acayip bol geliyor.

Allah belasini versin boyle modanin. Dikis makinesi bakiyorum alip kendim dikicem.

galiba hayatta hiçbir şeye uyuz olmuyorum. çok boşvermiş bir insanım galiba.

O sabunluk ve musluk derdi bende de var, beni ne kadar sinirlendirdigine inanmazsin:)

Yolda yururken onumde birinin agir agir yurumesi.

Telefonun şarj yüzdesinin görünmesine sinir oluyorum. %92 %56 gibi rakamlar beni boğuyor. Şarj azalınca düşük güç modunda kendinden açılıyor, gıcık.

Etkiler.
Silen babam olsa oy vermem :)

Etkilemez. Oy vermeyeceğim birine yine oy vermem.

etkilemez.

etkiler.

devletin kasasından alınan borcu kafasına göre silen adama oy vereceğim varsa bile vermem.

etkilemez, her türlü malum partisiye oyum. o tayfanın ekmek için yalvardığını görmeden ölmeyeceğimdir

Etkilemez. Üniversite harçlarının kaldırılması da etkilememişti. Ayrıca o kredi borcunu ödemeyen tiplerden dolayı devletin uğradığı gelir kaybını nasılsa yeni bir vergi ile yine bizden çıkaracaklar; öyle düşünün.

etkilemez, 13 bin lira için geleceğimi satacak değilim. normal bir ülkede olsak, onca sene emek eden üniversite öğrencileri iş bulabilir ve borcunu ödeyebilirdi. bizim anamız babamız işçi maaşıyla ev ve araba almıyor muydu? biz dört sene boyunca aldığımız çerez parasını mı ödeyemeyeceğiz? gerçekten bunu göremeyecek, borcun silinmesine muhtaç hale getirildiğimizi anlamayacak kadar saf mısınız?

üstüne para verseler de ben bunlara oy vermem. "toplumu kutuplaştırmayı bırakacağız, liyakata önem vereceğiz, hak edenin hakkını vereceğiz, üreteceğiz, antin kuntin işleri bırakıp üretim-bilim-sanat üçlüsüne yardıracağız, villada zkiştiricem olum sizi villada" vaatlerinde bulunurlarsa veririm. borcuma bir 13 daha eklesinler o zaman sesimi çıkarmam.

çok değil bundan 6-7 sene önce abd para pompaladığı dönemlerde güzeldi her şey. memur maaşıyla çatır çatır avrupa'da tatil yapabiliyordun, kral gibi yaşasan 2500 liraya geçinebileceğin şehirlerde 4 bin lira para alıyordun... öyle bir ortam olsa, benim iş ve yaşam güvencem olsa ben borcumu zaten kendim öderim.

neyse. uzun lafın kısası, etkilemez. yavşaklığa gerek yok, geri ödeyeceğimizi bilerek aldık sonuçta.

Etkilemez. Zaten o tıynette partilere oy vermiyorum CHP dahil.

Etkiler ama olumsuz yönde.
Borç aldığını bilmiyor muydu bu krediyi alan insanlar? Alacaklı devlet diye borç, borçluktan çıkıyor mu? Bunun, normal bir arkadaştan ya da bankadan borç/kredi alıp "Borcumu silin" demekten ne farkı var?

Ödeyenlerin suçu ne hem? Suç işle, af bekle; kredi çek, af bekle; usulsüz şekilde ev yap, af bekle; başka?

hayır, ayrıca burslu okudum zaten :)

Bu borç silinmeyecek, niye böyle bir ihtimali düşünüyorlar ben anlam veremiyorum. Silinmeyecek silinmeyecek... silinmedi silinmeyecek...

iktidar partisine oy ver, kyk borcunu sileceğiz deseler oy veririm.diğer türlü etkilemez.

Etkilemez. Uc kurus borc (adi ustunde borc) kapanacak diye kendi gelecegimi ve cocuklarimin gelecegini satmam. Ulkede her sey guzel olsun, ay sonu rahatca gelsin, paramiz yetsin o borc zaten odenir.

@acemi +1

Etkilemez

ustune makarna ve komur de isterim. vermezlerse etkilemez.

etkilemez. siyasi görüşün neyse odur.

acemi +1

etkilemez, makarnaya oy vermekten farkı yok

Ben de henüz bir fırsat yaratıp buraya gidemedim ama burada yersiniz: www.ayaspasaruslokantasi.com

istanbul'da yemedim ama çok seviyorum şahsen, acayip güzel. açıkçası bizim mantıdan çok farklı sayılmaz, yani yiyince "mmm çok ilginçmiş, farklı bi kültür farklı bi yemek omg ufkum genişledi" durumu olmaz ama güzel tadı. bana mantıdan daha hafif geliyor. bas üstüne tereyağını smetanayı göm gitsin mis.

@der meister, Ankara'da yiyebileceğim bir yer biliyor musun?

Rus manitası diye okudum asdfghjk

ne olduğunu bile bilmiyormuşum.. izmir'de nerede yenir acaba?

maalesef türkiye'de bilmiyorum, ben ukrayna'da yemiştim.

Pelmeni.
Rus-ukrayna-belarus-polonya ortak yemegi sayilir. Pirogi diyolar polonyada.

Ozbek mantisi benziyorsa eger artik her yere ozbek lokantalari aciliyor, onlara sorabilirsiniz.

ayaspaşada yedik ama tadı rusya ve ukrayna daki gibi değildi, ankara'da hiç yok malesef.

ankarada rus arkadaşın varsa yaparlar anca :) benim var :)) borş yapmışlardı mesela, mantı da yaptırayım

Zıplarım. Oturuyorsam da yerimde zıplarım.

moonwalk yaparım.

camdan sarkarım.

genelde hüzünleniyorum ben o kadar mutlu olduktan sonra, açıyorum bi tane de hüzünlü müzik ooh

müzik açar oynarım, müzik yoksa kendim söyler oynarım. yandan yandan

amuda kalkarım

Ben de zıplayan gruptanim; etkisi de birkaç gün sürüyor ustelik, çok sevindigim zamanlarda günlerce yerimde duramam.

Geçmesini beklerim. Lâkin çok uzun sürmez.

evdeysem evin içinde amaçsızca yürürüm.

"amuda kalkarım" cevabından sonra "takla atarım" denmesini bekliyorum.

nereden inanalım sevindiğinize di mi ama?
:))

umarım hep mutlu olursunuz.

beni tanıyanlar "hiç öyle biri olmadığım" için çok şaşırıyor ama dans ediyorum ben. genelde afrikalı kabilelerdeki dayılar gibi acayip acayip hareketler yapıyorum. bazı figürleri taklit ediyorum ama beceremiyorum. kafamın üstünde dönmek istiyorum ama onu yapamıyorum. 100 kiloyum zaten öyle bir şeye kalkışsam boynum kopar muhtemelen.

Arkami donup kis kis gulerim sonra buzlar kralicesi moduma geri donerim. Cok da uzatmamak lazim.

dans ederim/şarkıya eşlik ederim bağıra bağıra. roman, cıstak cıstak yabancı müzik allah ne verdiyse.

ofis sandalyesiyle olduğum yerde üç beş tur dönerim..

Başka insanları sevindiririm, lokum dağıtmak olur, sadaka vermek olur, sokaktaki çocuklara hediyeler olur, olur da olur.

Kadın ise telkari bir takı da pek otantik olur. Bir de rakı.

şanliurfa gazelleri, yemen turkuleri ya da semah cdleri olabilir.
Kadin ise turkuaz taşlı bir kolye ucu, bileklik vs. olabilir.
Erkek ise yine turkuaz taşlı güzel imamesi olan bir tesbih.
Bakanliga bagli geleneksel el sanatlari magazalari var. İnternet sitesinden de bakabilirsiniz. ges.gov.tr olmasi lazim adres.

çince ama ömür yetmez.

sırayla almanca, fransızca, ispanyolca

Niyetine bağlı. İspanyolca çok ülkede konuşuluyor. Bölümden bir arkadaşım tamamen alakasız bir alan olarak survivorda tercümanlık yapmaya Panama'ya mı nereyeyse. Senin de illa ispanyolca konuşulan yerlere gitmen gerekmez avrupa içinde bile bir sürü ispanyolca bilenle karşılaşabilirsin. Güney Amerikalılar vs. Abd'de de konuşan sayısı çok.

Ha mesela Rusya ile ticaret ihtimalin vardır Rusça öğrenebilirsin. Almanya ve mühendislik olayların vardır almanca öğrenirsin.

Amaç nedir? Tamamen sübjektif yorumlayacaksak anime ve manga endüstrisini daha yakından takip edebilmek için Japonca diyorum.

nerde yasadigina (tr/yurtdisi) ve meslegine falan bagli. biraz daha detay vermen lazim.

Bence de niyete bagli cunku ingilizce haricindeki diller (hatta ingilizce de ogrenilmiyor) o ulkede yasamadikca, sik sik gidilip gelinip o ulkeyle calisilmadikca ogrenilmiyor.
Dili kullanmak icin ciddi bir planin olmali yoksa turkiye'den agri kursla mursla orta seviyeye takilirsin en fazla.
Hele hele Japonca Cince gibi diller kesinlikle uzun yillar orada yasamadan ogrenilmez.

almanya'da yasamayacaksan, almanca ogrenmenin mantigi yok. bir tek tatil beldelerinde animator, dondurmaci vs olarak calisirsan belki.

ispanyolca bence mantikli islevsellik olarka.

hobi olarak yunanca ya da ruscayi tercih ederdim vaktim olsaydi.

gelecege yatirim amacli ise cince ve hintce. meslegine bagli olarak belki rusca/arapca/ispanyolca.

ne iş yapacağınıza, niye öğrenmek istediğinize göre değişir cevap

ben hiç alakam yokken hocası çok iyi diye fransızca öğrenmeye uğraştım kursa gidip.. bayaa da ilerledim ama pratik yapacak kimsem olmadığı için geriledi yine.. ingilizce üzerinde kolay gelmişti niyeyse..

hedefinize bağlı (ticaret mi yapmak istiyorsunuz vs ?)

Dil öğrenmede en zorlandığın yer kelimeyse bence vazgeçme. Kendimden örnek vereceğim mecburen kusura bakmazsan. Bir süredir Almanca öğrenmeye çalışıyorum ama okusam da etsem de hep bir yerlerde kalıyor. Kelime testleri ise en zayıf olduğum şeylerdi, ben de kafayı kırdım flashcard yapmaya başladım daha şurada iki haftadır. Valla kendime hayret ettim, ilerleme büyük. Ve flashcard kartları yine Almanca tanımı ile hazırladım sözcüklerin. Belki bunun da etkisi olmuştur. Bence sen de bir dene, kısa zamanda iyi gelişme gösterirsen devam edersin.

Ve son yazdıklarında çok haklısın, ben de ezberci olmıcam diye inat ettim ama patinaj yapıp durdum.

Ek: ben bütün tanımları yazmadım, en çok karşıma çıkanı yazarak çalışmıştım.

@windows95 yok yahu, ne kusuru :) duyurunun güzelliği ve özelliği birbirimizle deneyimlerimizi paylaşmamızda yatıyor zaten. elbette kendinden örnek verebilirsin, kaldı ki böyle denenmiş yöntemler hakkındaki yorumlar çok daha değerli bence.

çok benzer durumdayız. dediğin şekilde hazırlamayı deneyeceğim, mantıklı geldi.

ben konvansiyonel olarak küçük bir not defteri kullanırdım ingilizce ve ispanyolca için. sağ kısım ingilizce veya ispanyolca ise (öğrendiğim dil) bir arka sayfası da onların karşılığına denk gelecek şekilde türkçe veya ingilizce ihtiva ederdi. ancak gelgelim bu method almancada işe yaramıyor. bu prefiksler sebebiyle en basit kelimede bile self-disleksim azıyor. özellikle şu almanca kelime meselesine çözüm bulan varsa beri gelsin ltf.

Hangi dil için? İngilizce ise Tureng kelime defteri uygulamasını tavsiye ederim hiç kendim flash card oluşturmaya çalışma.

çok rahatsız etmiyorsa okuyup geçiyorum ama ilginç gelmişse not alıyorum.. Bir de okuduğun kitabın %75-80'ni anlayıp gerisini kaçırıyorsan işe yarıyor bu. Ağır ingilizce makale okurken kelime öğrenmekten okuma zevki de gidiyor bi işe yaramıyor bana..

Lisede İngilizce öğrenirken özellikle phrasal verb'ler için sadece phrasal verb, İngilizce eş anlamlısı ve örnek bir cümleden oluşan listeler hazırlardım; bunlar çok işime yaramıştı. Kelimenin Türkçe karşılığından çok bu örnek cümleler aklıma gelirdi ve ona göre kullanırdım. Diğer kelimeler için hiç böyle bir çabaya girmedim.

Fransızca öğrenirken sadece değişik kalıplar/deyimleri benzer listelere not etmeye başladım. Her yeni şeyi not ederken önce yazdıklarımı okurdum; zamanla hiç Türkçe karşılıklarına bakmadan ne olduklarını anlamaya başladım.

Japonca öğrenirken flashcard işine bayağı heves ettim ama o özene bezene oluşturduğum flashcard'lara dönüp bir daha bakmadım :) Flashcard'a bakınca kelimeyi biliyormuşum gibi geliyor; ama daha sonra aynı kelimeyi bir cümle içinde gördüğümde bu neydi diye kalıp sözlükten bakınca e sen bunun flashcard'ını oluşturmuştun ya salak diyorum. Görünce direkt tanıdığım kelimelerin neredeyse hepsini yaptığım okumalar sayesinde öğrenmişim. Telefonda kelime uygulamalarını kullanıyorum ama bir metin içinde o kelimeleri gördüğümde yine tanımakta güçlük çekiyorum. Okuyarak öğrenince cümlede mantıken bir sonraki kelimenin ne olacağını beyin tamamladığı için anlamı çıkarmak daha kolay oluyor diye yorumluyorum bu durumu ben. Yoksa birbirinden alakasız kelimeleri bir araya getirip anlam tamamlamaya çalışınca beyin olmuyor.

Sonuç olarak bu kelime işi insan okudukça oturuyor; çünkü kelimelerin bağlam dışında bir anlam ifade etmediğini düşünüyorum. Ezberleseniz de kullanımını görmeyince unutuyorsunuz.

bookdepository nasıl gönderim yapmıyor? sıklıkla kullanıyorum ben. royal mail ile yolluyorlar takipsiz ama mutlaka bir şekilde eline geçiyor.

bookdepository gönderim yapıyor ben de kullanıyorum

özellikle aradığınız bir kitap ya da kitap türü var mı?

Bookdepository Türkiye'ye gönderiyor; hatta son günlerde Instagram'da sürekli Türkiye'ye özel %10 indirim kampanyalarını görüyorum. Eğer acelesi olmayan kitaplar alıyorsanız Pandora ile getirtebilirsiniz, 2 ay sürüyor ama kitap geliyor. Kur bu kadar yükseldikten sonra verdiğim kargo ücretlerine acımaya başladım.

Ben şanslı anadolu lisesi ve internet dönemi kuşağındanım. O dönem iy bir altyapı oluşturdu. Sonrasında pratik eksiğim konuşarak azaldı.

En iyisi çocukların kendi dillerini öğrendiği gibi duyarak ve konuşarak öğrenmek. İmkan varsa yurtdışu ve dil okulu.

Kursa gittim, okulda gordum, kelime defterleri tuttum, film izledim, sarki dinledim, yurt disinda yasadim ama en cok okul ve kendi calismalarim yararli oldu.

En çok oyunların faydası oldu. 10 yaşından beri oyun oynuyorum. Bu işe Playstation 1 ile başladım. Oyun oynarken daha iyi anlamak için yanıma İngilizce sözlük alıyordum. İngilizce' nin temeli bu şekilde atıldı. Kelimeleri çevirip anlamlı bir cümle kurmaya çalışıyordum.

Daha sonra da ailem 90 lı yıllarda Bbc English İngilizce Seti almış. Kasetleri falan vardı. Onun çok ama çok faydası oldu. İngilizce' yi o zamanlar halletmeye başlamıştım. Giderek üstüne koymaya başladım okul, oyunlar falan. Bu şekilde ilkokulda da lisede de sınıfın İngilizce' de en iyisi bendim. E işte internet, diziler falan derken iyi bir İngilizcem oldu.

Lise hazırlıkta 1 yıl boyunca günde 5 ders İngilizce görüp tatillerde bile deli gibi worksheet çözüp bir sürü İngilizce kitap okuyup günde saatlerce altyazılı dizi film izleyip(cnbc-e sen çok yaşa) sabahtan akşama kadar yabancı müzik dinleyip internet cafelerde yabancı forum sitelerinde ve oyun sunucularında takılarak.

Bu liseydi.

Sonrasında özel ders, çeviri, üniversite, Erasmus, vakıf üni.sinde okutmanlık, öğretmenlik derken gitti öyle. Bu işler kolay değil yani. İmkansız da değil ama.

The road to English is paved with consistent practice.

Başlığa baı-kılırsa türkçe de sıkıntılı gibi sanki :)

Dil kursu başlangıç aşamasında en iyisi bence, çünkü sınıfla birlikte etkileşimli bir şekilde öğreniyorsun. Ama sonrasında özel derslerle devam etmende fayda var ki kendi hızında ilerleyebilesin; sınıftaki herkese uygun yaptıkları programda sıkılman ya da geri kalman motivasyon düşürür.

Diğer şeylere gelince:
1- Türkçesini okumuş olduğun kitabın ingilizcesini oku. konuyu bildiğin için kimi yerleri anlamıyor olsan da "kelimenin anlamını cümlenin gelişinden çıkartmak" gibi olgulara alışacaksın böylelikle.
2- İngilizce kitabını yüksek sesle oku. Türklerin yabancı dil konuşamamasındaki temel problemlerden birincisi kendilerini rahat hissetmemeleri. Kendi sesini başka bir dilde duymaya, kendi ağzından başka bir lisan çıkmasına alışkın olmamaları. Bunu aşarsan akıcılık da kazanacaksın.
3- Gün içinde kafandan geçen her şeyi ingilizce düşünmeye çalış. Bir şey düşünmediğin zamanda da, mesela sabah dişlerini fırçalarken, gün içinde yapacaklarını/yaptıklarını ingilizce geçir kafandan "Now I am brushing my teeth. Later I will have my breakfast" kadar basit cümleler olsun gerekiyorsa. Böyle başlayacaksın ama zamanla ilerleyecek tabii ki kurduğun cümlelerin seviyesi de.
4- Mümkünse podcast veya audiobook dinle. Başlarda takip edemesen de zamanla takip edebilir, anlayabilir hale geleceksin.

dil kursu bence de mantikli ama sinav gecme amacli degil ogrenme amacli bir kurs olmali... Onun disinda OSS'ye girip iyi bir okulun kotu bir bolumunu kazanip hazirlik sinifini okuyabilirsin. Ama tabi herkes o puani alamaz veya tam zamanli calisiyor olabilir vs.

yolda yürürken "ulan şunun ingilizcesi ne olabilir ki" diye düşünmüyorsan boşuna uğraşma.

ingilizce öğrenmeye isteğin varsa film izlerken bir cümleyi anlayamayıp internetten o filmin ingilizce altyazısını indirip o cümleyi bulup ne dediğini öğrenme zahmetine katlanacak kadar fedakar olmalısın.

sadece ingilizce değil her dil için böyle. yoksa çok uzun sürer.

Ben okulda bir kelime ingilizce öğrenmedim. İngilizce okulda pek öğrenilmiyor, okulda öğrenenler zaten unutuyor.

İlkokul ve ortaokulda zaten İngilizce'yi severdim, ama İngilizce'yi ciddi ciddi lise hazırlıkta öğrendim. Hazırlıktan sonra bıraksam her şeyi unuturdum muhtemelen ama lise boyunca yabancı müzik dinleyerek, kitap okuyarak, CNBC-e'de altyazılı dizi izleyerek sürekli İngilizce'ye maruz kaldım. Ders çalışır gibi sevdiğim grupların şarkı sözlerinin çıktısını alıp bilmediğim kelimelerin anlamlarına tek tek bakardım. Sanırım en çok faydası olan şey altyazılı dizi izlemek oluyor. Zamanla Türkçe altyazıdan İngilizce altyazıya geçmenizi tavsiye ederim. Kelime ezberlemek bence bir dili öğrenmek için en kötü yöntem, vaktinizi boşa ezber yapmakla geçirmeyin. O kelimelerin cümle içinde nasıl kullanıldığını duyunca kesinlikle daha iyi öğrenirsiniz.

ya oyunların falan faydası olmuyor otuup öğrenmek için özel zxaman harcamak zorundasoın ve bu süregelen bişey olmalı. not al, yaz çiz alıştırma yap. kursa git. yani zamanla ilerleyen bişey.

belli bir seviyen varsa hellotalk kullan

-günde yüzlerce hasta bakıyordur hızlı olması normal
-o alet ölçüyor
-harflerin çoğunu ben de okuyabiliyorum ama numaram 3.75

Bu arada illa 200tl degil ki. Sadece goz uzerine irili-ufaklı bir suru kinik var. Avrupa goz mesela. Sgk varsa 2 sene ince 30 liraydi simdi olsa olsa 50-60 tldir. Bilemedin en fazla 100.

gözlükçüde falan bi dene bakalım ellerinde hazır varsa. belki 4k çözünürlüğe geçeceksin??

Özelde de yapacakları şey kabaca bu, ama içinize sinmediyse bir doktora daha görünmenizi tavsiye ederim. Yanlış numaralı gözlük kullanmak sorun yaratabiliyor.

Ayrıca hiç gözlük takmadığınız için siz gördüğünüzü zannediyorsunuz ama gözlük takınca oh be dünya varmış diyeceksiniz :)

hayatında gözlük takmamış kişi ilk kez gözlük taktıktan sonra, çıkarınca dünyayı göremediğini fark ediyor. Oha ben bu kadar kör değildim diyorsunuz. Ayrıca 1 numara olup gözlüğü sadece derste falan takan çok tanıdığım var, öyle çok büyük bir numara da değil.

Çok iyi fikirmiş, not ettim aklımın bir köşesine :) Postaneye gittiğimde hep telgraf bankosu görüyorum, ama şimdi öğrendim ki internetten bile telgraf çekiliyormuş:

www.ptt.gov.tr

Bu telgraf mektup gibi kağıda basılı mi gidiyor, nasıl oluyor?

Aramızdan gönüllü biri kendine telgraf çeksin sonra sonucu yazar :p

hala çekiliyormuş, nikahta elime tutuşturulunca aynı tepkiyi verdim.

Çekiliyor. İnternetten de çekebilirsiniz. Ucuz falan da değil, ziyadesiyle pahalı. 2-3 kısa cümle için 50 60 lira ödersiniz.

En sevdigim Dominos bol peynirli ekmek

Fast food pizzaları hiç sevmem, taş fırında pizza yapan küçük pizzacılar favorimdir.

Türkiye'de iyi pizza yok kardeş. Bu konuda iddialıyım. İsveç'te, İtalya'da falan pizza yemeden pizza yedim demeyin.

Ama asıl iyisini benim hanım yapar ekşi hamurdan mayasız.

Papa john's pizza.

firma sevmiyorum.
küçük esnaf daha iyi. ama işi pizza olacak sadece ve dilimi 4 tl olan ayaküstü pizzacı olmaaycak.
dışarıdan.
4 peynirli seviyorum ithal olan peynirler.
bilindik tüm firmalar.

franchise'lar arasında şubeden şubeye çok fark oluyor. mesela şu an evime yakın bir little caesar's şubesi var ve harika yapıyorlar(ulaşılabilirliğinin kolaylığına ve fiyatına göre tabii ki)

ufak mekanlar ayakta kalmakta zorlanıyorlar, iyi olarak başlasalar bile illa ki bozuyorlar. gerçekten bos gezen bos usta'nın dediği gibi hayallerimdeki pizzayı hiç yemedim türkiye'de. insanlar margherita'yı pizzadan saymıyorlar illa sucuk sosis vs. istiyorlar. o yüzden de mekanlar asla iyi peynir kullanmıyor.

edit: mesela eskiden bi mekan vardı böyle odun ateşinde pişiriyorlardı güzel oluyordu falan, en son gittiğimde bahçıvanın rendelenmiş bayat mozzarella peyniri ile yaptıkları margherita'ya 28 lira dediklerinde onlar da bitti. ekonomik şartların da etkisi var biraz.

yıllardır zincirlerden pizza yemedim. o malzeme kalitesiyle zor. yine de yediğim dönemde en iyisi pizza hut gibi geliyordu, dominos'u o zaman bile sevmiyordum. little caesars'ın da hamuru yağlı oluyordu.

butik pizzacılar en iyisi. bu aralar moda'da beppe'ye gidiyorum bazen. adamlar elli çeşit pizza yapıyor, her seferinde başka söylüyorum.

pizzayı öyle aşırı çok sevmem, hamburgeri pizzaya tercih ederim mesela. Ama yıllardır dominos falan yemedim onları hiç sevmiyorum. İzmir'de Pizza Locale'nin pizzalarını seviyorum ben ki aslında ona da çok laf eden var ama bence güzel yani. Çeşit olarak da etsiz pizza yemem ben o yüzden 4 peynir falan çok sıkıcı geliyor bana hiç denemedim. Şarküteri gibi bol etli pizzalar ya da kavurmalı falan seviyorum. Plase tavuklu barbekü soslu falan olabilir. Aslında villa grilla'da tavuk-barbekü sos-jalapeno'lu bi pizza vardı, o baya güzeldi

Dominos ve benzeri markaların pizzaları salçalı ekmek gibi, ağzına kadar sos ve kimyasala dolu olarak geliyor maalesef. Özellikle son dönemde epeydir tavuk salam - tavuk sosis kullanıyorlar, leş gibi bir tadı var ve ucuz da değil. Pizza yemek istiyorsan butik pizzacılar gideceksin, son dönemde Pizza Locale'i seviyorum. Ümraniye'de gitmiştim.

Olivia’s akar. İstanbul’da olan biri burada yemediyse pizza yedim demesin.

Pizza locale fena yapmıyor.
En sevdiğim ise antalya lara'da pizza napoli var, çok beğeniyorum çok güzel yapıyorlar ve çeşitleri harika. yanına da fesleğenli ayran<3 antalya'ya her gittiğimde uğrarım mutlaka.

franchise'lardan papa john's ve dominos'un dublex çedarı. little ceasars'ın peynir kenarı da puf puf çok güzel.

napoli usulü pizza için pizzeria il pellicano, istanbul'da alanında en iyisi. daha mainstream usülde ise miss pizzayı tercih ediyorum.

iki tipin de yeri ayrı, bir pizzasever olarak iki tipi de tüketiyorum.

bir daha asla dediğim fornello pizza. o kadar övülüp de ortalamanın bile altı pizza yapan başka bir yer görmedim. bir kere hamuru düzgün değil, malzemeler de kötü.

çok beğendiğim 2 pizzayla karşılaştım bu güne kadar, birisini litvanya klaipeda'da zincir olduğunu düşündüğüm pizzacıda yedim, ötekisini de eski antwerp de bir italyan pizzacısında.

onun dışında türkiyede beğendiğim olmadı pek, kendim güzel yaparım, tam istediğim gibi olur ama özetle taş pizza fırınında pişmesi tercihimdir.

aa sabah işe gelirken ulan bu pizzacılar çok da dandik nasıl azalarak bitmiyorlar diye düşünüyordum, hemen gömeyim.
zincir pizzacıların hiçbirini beğenmiyorum. kullandıkları malzemeler, peyniri, yağı bile aşırı kötü. gerçekten açlıktan ölecek durumda değilsem asla yemem. küçük esnaf <3 ev yapımı pizza uğraştırıcı bir şey, dolayısıyla dışarıda yemeyi tercih ederim. daha çok etsiz pizza seviyorum, at mantarı, at soğanı, dök üstüne yeşilliği, mis.

etiler'de odun pizza, şaşkınbakkal'da nello's. farklı tip pizzalar ama ikisi de çok başarılı <3 bunlardan başka bir yerde de pizza mizza yemem, başka şeyler yerim.

ortakoy - pizza pizano

istanbulda en güzel pizzaları upper crustta yedim, dominos ve benzeri pizzacılardan asla yemem

Telli duvaklı ve aynısını yaşamış birisi olarak diyorum ki no problem..


Oldukça basit takması. Çok çok basit. Ama başka ortocu takar mi bilemem .

Sorun kendi ortodontistime 2 ay daha gidemeyecek olmam, başka ortodontiste mecburum :(

çok kolay, hiç sıkma canını. ama 2 ay beklemek son randevudan beri gösterdiğin gelişmenin iptali demek..

telaslanma hic. ben nerdeyse her hafta birini kiriyordum :) yerine yapistiriyolar yenisini.

takar bence baska doktor ya niye takmasin. allah korusun senin doktorun vefat etse n'olcak oyle kalcak misin?

gideceğin doktora mail at, kendi doktorunun iletişim bilgilerini ver. lazımsa arasın öğrensin. lazım değilse yapıştırır zaten. ayar vs yapmaz ama en azından ortalıkta sallanmaz.

Neden doktoruna gidemiyorsun bilemiyorum, fakat başka bir şehirde isen doktorunu ara ve durumu anlat. Bulunduğun şehirde tanıdığı bir doktor varsa yönlendiriyor ve o geri yapıştırıyor ve de para almıyor. Bu kadar basit.

Fakat rastgele bir doktora gidip de yapıştırmasını isteme kesinlikle. Büyük ihtimalle yapılan işi kötüler bilmem ne ve senin kafan allak bullak olur...

Şu anda yurt dışındayım ve gerilmemin bir sebebi de bu :(

Alinacaklar belliymis. Genelde belli oluyor zaten. Sana da iyisin kardeşim mesajı büyük ihtimalle

Ne saçmalıyor bu diyip devam ettirmişler.
Denetleme mekanizması olmayınca böyle oluyor takma kafaya.

Sinavim cok kotu gecti diyen arkadasim ki bu arada alesi ve ingilizcesi de cok yuksek degil. Hocanin 1 telefonuyla 95 puanla ilk 4 e girdi ve alindi. 4 kisi aliyorlardi. Aradakileri hep dusuk puan vererek elediler. Gebze teknik.

Sen diger almak istemediklerinden iyisin diye onore etmişler.
Tam davalik konu da, neyseh

Kendi öğrencilerimizi alacak olmasak seni alırdık; durmak yok, yola devam demek oluyor. Kafaya takmayın, araştırma görevlisi alınırken hocalar hep bildikleri adayı iyiye tercih ediyor. Doktora/yüksek lisans teziniz bitince jürideki hocalara yollayın :)

akademik kariyerden umidi kesmen icin bir isaret fisegi bence, bak bu eblehler gibi olma aklini kullan ozel sektorden yardir diyorlar. sana kiyak yapmislar :)

hacettepe genelde kendi öğrencisini alır, hatta bazı kadrolar için buna göre ilan verilir, yüksek lisansta da bazı alanlarda hoca çalışmak istediği öğrenciyi sınavlardan önce kendisi belirler, mülakat ve sınav formalite icabı bazı durumlarda.

Buyuk serefsizlik yapmislar ama burasi Turkiye =)

jel eyeliner o kadar da ince çekilmiyor, her ne kadar benim favorim olsa da ince arıyorsan çok düşünme. düşünürsen body shop'tan alabilirsin.

İnce olması için dipliner alabilirsin, ekonomine göre bir kozmetik markasının waterresist bir modeli yeterli olur sana.

Diplinerlar hep şişe gibi olan çeşitleri ama ben onları zor kullanıyorum.

ben çekmiyorum ama jeli kullanması daha kolay.

bana en kolay jel eyeliner geliyor hep. çok da kalın olmuyor, incecik sürüyorum diplere. uzun süre gidiyor bir de

www.hepsiburada.com

jelden daha iyi.jel kuruyor uzun vadede. elin kaçınça çok kalın geliyor vs ben diplinerden memnunum.

miniso da kalem gibi olanlardan var, fiyatı da uygun.

Bence incelik için dipliner kullan. İlk kullandığım zamanlar ben de beceremiyordum ama zamanla insanın eli alışıyor yapılamayacak bir şey değil.

kalem ile tüp şeklinde olanların kullanım açısından bi farkı yok aslında. ikisi de yumuşak uçlu. ben flormar ya da pastel kullanıyorum, dipliner.
www.hepsiburada.com
www.hepsiburada.com

ikisi de hiç kurumuyor neredeyse. ofisteki yedeğim neredeyse bir senedir açık.

bu arada waterproof daha kalıcı sanki ama çıkarması eziyet.

Flormar'ın Precision Artliner Mat Siyah Likit Eyelinerını deneyebilirsin incecik sürülüyor hem de çok kolay kullanılıyor. ilk aldığımda çok ince olduğu için korkmuştum hep alem eyeliner kullanıyordum, süremem gibi gelmişti ama hiç öyle değil alabilirsin.

Daha once kalem eyeliner kullaniyodum ama görüntüsü jel kadar güzel durmuyor bence. Once noteun jel eyelineri kullandim, cok hosuma gitmedi dağılıyordu.
Favorimi buldum, the balm schwing. Bu konuda baya beceriksiz olmama ragmen super rahat sürebiliyorum, çabuk da kuruyor.

İnce istiyorsanız bence normal eyeliner'dan şaşmayın. Jelde iş eyeliner fırçasında bitiyor ve pratiklik oranı düşük. O fırçayı sürekli yıkamanız gerekecek, fırça ne kadar ince olsa da çok ince bir sürüş elde edemeyceksiniz falan filan. Ben de The Balm'ın eyeliner'ını kullanıyorum yaklaşık 5 yıldır ve kendisiyle çok mutluyum. Ucu ince ve rahat sürülüyor; sürdüğüm gibi de kalıyor. Bir tane de Maybelline jel eyeliner'ım var ama fırçasını yıkamaya üşendiğim için çok ayda yılda bir kullanıyorum.

Maddi katkıyı bilmiyorum ama olması kuvvetle muhtemel. Bir de akademik puan olarak katkısı var. Alanları ile ilgili bilgiler konusunda güncel kalmak için de çok iyi bir sistem olduğunu düşünüyorum bir hoca için ayrıca, hakkıyla yaptığında işini.

edit:puan katkısı olduğunu düşünüyordum savunma jürisinde, yokmuş öğrenmiş olduk.

Hayır herhangi bir maddi bir getirisi ya da akademik puan olarak katkısı yok yeterlik ya da tik jüriliğinin. Genelde birbirini davet etme şeklinde ilerliyor, yani senin hocan zamanında o jürilerin öğrencilerine gitmiş/ya da ileride gidecek, resmi bir kayıt değil elbette bu söylediğim. Sadece doçentlik jürisinin getirisi var bu arada, onu da UAK karşılıyor bildiğim kadarıyla.

depol +1. Yoksa o jürileri kurmak bu kadar zor olmazdı :) Genelde danışmanınızın tanıdığı hocaları araması ile yürüyor bu işler. Hem bazı hocalar bayağı eğleniyor bu yeterlik jürilerinde ki sınava giren aday olunduğunda çok da fark edilmiyor ama aslında bayağı ilginç tartışmalar yaşanıyor bu jürilerde. Ayrıca yeterli olmanızı da tebrik ederim, tezinizde başarılar :)

Bir akademisyen olarak cevap vereyim: üstüne para almayı geçtim, bazı üniversiteler yol parasını bile vermiyor, biz gitmek için cebimizden para harcıyoruz yani :) akademik puanı falan da yok. Niye gidiyorsunuz derseniz, bu işin gereklerinden biri de bu, her şey para için yapılmıyor, kimse yapmazsa bu kadar jüri nasıl yürüyecek? YÖK jürilerde üniversite dışından bir hocayı zorunlu tutuyor. Ayrıca bugün başkasına lazım olan yarın bana lazım oluyor, bizim de jüri üyesi ihtiyacımız olduğunda onları davet edebiliyoruz. Bahaneyle arkadaşlarımızı görüyoruz, hocalarımızı görüyoruz, yeni çalışmalar öğreniyoruz, değişiklik oluyor. Ben kendi adıma davet eden hocayla şahsen tanışmamış olsam da, böyle bir talep geldiğinde işlerimi ayarlayıp mutlaka gitmeye çalışıyorum. Tanışıklık varsa zaten gidiliyor, lafı bile olmuyor.

Yüklü borcu varsa iletişimi koparmamanı tavsiye ederim.

kutla, hatta sana borcu ne kadarsa, aynı miktarı hediye et.

Yapın bir sürpriz, belki utanır da borcunu öder :) Çok yakın bir arkadaşınızsa eninde sonunda aranız düzelecektir; bu süreyi kısaltmış olursunuz.

İşte bu yüzden kimseyle, özellikle yakınlarla para meselelerine girmek çok riskli.

sen mesafeli ve kısa bir şekilde kutla, belki utanır. ayıp onun yaptığı, hem borçlu hem tripli. :D

bence çok kasamana gerek yok, bir değerlendirme yaparsak.
1 boyutu, kullanımına uygun bir boyut bul

2 malzemesi, cam standart ama içindeki ekipmanları paslanmaz çelik olan(inox)

bir french pres al kullan gitsin, ben 7.5 liraya bimden almıştım camı düşürmem sonucu çatladı ama içindeki paslanmaz ekipmanında hiç bi sıkıntı olmadı, günümüzde çok para verilecek bişey değil artık kahve hazırlama ürünleri.

İş yerinde kullanmak için idareten aldım, memnunum.
Daha önce killerbee'nin dediği gibi ucuz almıştım kırılınca bunu aldım.
Bence pek fark yok.

Tchibo'nunkiler iyidir.
Biz yillarca kullandik.

ben 2 sene kullandım sonra düşürdüm çatladı adilikten değil yani

Ben bunu birkaç yıl kullandım. Cam kısmı arada oynaklık yapıp korkutuyordu. Bir de tepesindeki vida sürekli gevşiyordu ve kapaktaki plastik kısım aşağı düşüyordu. Ama iş görüyor, kaç sene cefamı çekti. Tam bir büyük kupayı dolduracak kadar kahve çıkıyor. Bir gün durduk yere çatlayınca yollarımızı ayırdık.